ERZİN’DE TURİZM

Turizm içe dönük olup, aşiret zihniyeti hala devam etmektedir. Bu konuda dışarıdan yerli ve yabancı turist çekme çabası da yoktur. Göçebe dönemi geleneği uygulama olarak devam etmektedir.

Turizm yazlıktır. Özellikle dağ-yayla ve deniz turizmi hakimdir. Bunların dışında içme ve ılıca turizmi, az da olsa yaz aylarının hareketli geçmesini sağlar.

Yaz aylarında yayla turizmi geçmişin geleneği olarak çok yoğundur. Geçmişte hayvanları ile gidilen Karıncalı (Bu konuda tarihte bir aşiretin adı da; Karıncalı- Karuncalu diye anılır) yaylasına; yol, konut ve sosyal yaşam içerikli yatırımların yapılmasına devam edilmektedir. Bu gelir ve kazanç düşüncesiyle yapılmayıp, kendi rahat ve huzurları ile ilgili olarak düzenlenmektedir. Devlet bu konuda yol, su ve elektrik gibi alt yapı işlerinde Erzin halkına destek sağlamaktadır. Yayla olarak rağbet edilen Karıncalı, Üçgoz, Aşağı Bağrıaçık, Yukarı Bağrıaçık yaylaları Kızlarçayı’na, Tekkoz, Kocadüz ve Sincancık yaylaları da Kuyuluk köyleri adına tescillenmiştir. Toplam 9 km. Kuyuluk-Üçgoz asfaltı 2003 yılında yapılmıştır. Yine Karıncalı Yaylasına 2003 yılında içme suyu getirilmiştir. Yaz sezonunda Karıncalı, Üçgoz, Küçük Bağrıaçık ve Yukarı Bağrıaçık yaylalarına elektrik bağlantısı yapılmaktadır. Erzin’e bağlı bütün köylere içme suyu bağlantısı yapılmıştır.(213)

Yine yaz günleri, aynı düşüncenin ürünü olarak son yıllarda özellikle gençlerin bir özentisi diyebileceğimiz deniz turizmini söyleyebiliriz. Erzin’e 22 kilometrelik bir uzaklıkta olan Burnaz sahilleri, Kerkük-Ceyhan Petrol Taşıma ve Dolum Tesisleri deniz sahilini kirletmiş durumdadır. Ayrıca yeni hizmete girecek olan Bakü-Ceyhan Petrol Boru Hattı da bu sahilde çok büyük önlemlerin alınması gerektiğini bizlere göstermektedir. Burnaz sahil kumunun (çevre İl ve İlçeleri özellikle de Gaziantep halkını bu albenisi olan kumlu sahiller çekmektedir.) çok güzel ve ünlü olmasına rağmen deniz kirliliği yatırımları önleyen bir etkendir. Sahilin 6 km lik uzunluğu ve 1 km lik genişliği yanında, 150 bin km2 lik bir alanı kapsaması(214) ile birlikte, 7 ay süren (Nisan- Ekim) denize girebilme avantajları dahi denizin kirliliği nedeniyle sahilin cazibesini kaybettirmektedir.

Marmara ve Karadeniz’de 2 ay süren deniz mevsimini göz önünde bulundurursak Burnaz sahil bandının değerini çok daha iyi anlarız. Devlet-Millet işbirliği ile yeni bir değerlendirme yapılarak deniz kirliliği önlenebilirse, yurtiçi ve yurtdışı turizminin önemli ve çok değerli bir kıyı bandına sahip olabilme imkanına kavuşacaktır.

Kaplıca turizmi, Erzin ve Başlamış için çok önemli bir konumdadır. Erzin merkezine 5 km uzaklıkta Amanos Dağı eteğinde kurulan ve 22 dereceye ulaşan(215) sıcaklığı ile ünlenen kaplıca hem içme, hem de banyoda kullanılabilme özelliğine sahiptir. Erzin Belediye Başkanlığı’nın kaplıcadaki yatırımları az olmasına rağmen, yaz boyunca görülen hareket ve canlılık, yörenin çok daha fazla desteğe ihtiyacı olduğunu göstermektedir.

Otel ve konaklama (200 yatak), lokanta, kafeterya, pastane ile WC gibi sosyal içerikli hizmetlere zaman içinde daha fazla yatırım gerekmektedir. Çevre il ve ilçelere hitap eden bu tesisin yurtiçi ve yurtdışı turizme açılabilmesi için yeni yatırımlar şarttır. Örneğin; bir zamanlar Dörtyol, Erzin, Osmaniye ve Ceyhan düzleminde hizmet veren ve Erzin’e gelir getiren, 15'i bulan sayılarıyla su değirmenleri(216) kalıntılarının, dağlardan akıp gelen sular boyunca nostaljik olarak yeniden hazırlanıp lokanta veya kafeterya olarak işletilmesi yeni getiriler sağlayacaktır.

Kaplıcanın hemen üstünde bulunan orman içi parkı ve mayıs ayında düzenlenen Erzin Turizm ve Kültür Festivali yeni baştan ele alınarak yurt çapında bir kampanya ile duyurulursa, kente tanıtım açısından büyük destek sağlayacaktır.

KAYNAKLAR :

213. Erzin Kaymakamlığı 2005 Yılı Brifing Dosyası.
214. Hatay Turizm Envanteri 1992. T.C. Hatay Valiliği İl Turizm Müdürlüğü. Antakya 1992.70s.
215. Yurt Ansiklopedisi .C:X . Hatay maddesi.
216. Mehmet ÖZMEN. Hatay-Erzin ve Genel Olarak Anadolu’da Değirmen ve Değirmencilikle İlgili Kelimeler. Erdem. Atatürk Kültür Merkezi Dergisi. C:V. 1989/5. S:14.